Galegoz / Gaztelaniaz / Katalaneraz / Ingeleraz

HITZAK ZUBIAK ERAIKITZEKO

Ahozko narrazioan gabiltzanok kontatu egiten dugu, hitz egin, esan. Hortaz bizi gara. Hitzen pertsonak gara, hitzezkoak, esanekoak, eta ezagutzen dugu hitzek bere baitan duten indarra; badakigu eraiki egin dezaketela, edo desegin, bultzatu, besarkatu, zauritu, sendatu… Horregatik, egun zoro hauetan gertatzen ari den guztiaren aurrean AEDAko kideek gaitzetsi nahi dugu edozein bortizkeria mota, dela hitzezkoa, dela fisikoa, eta deia egiten dugu elkarrizketarako, espazioak sortu ditzagun hitzak partekatu eta elkarrekin aritu ahal izateko. Hitz hauek izan daitezen zubi, elkarbizitzarako esparru, pertsonen elkargune.  

Eta hau ez da deialdi bat soilik politikarientzat. Deialdi hau da azken egunetako zurrunbiloan harrapatuta dauden guztientzat, izan kazetari, kultur eragile, pertsonaia publiko, bat edo beste, zu, zuek, … gu guztiontzat da.

 

 

gaztelaniaz – ingeleraz – katalanez – galegoz

 AEDO56

Europa! 

Non hasten da Europa? Non amaitu? Zein mugatan, herritan, medikatetan? Suedian aipatzen duten bezala izendatu behar genuke? Edo, agian, Europe Ingalaterran esaten duten bezala? Edo Evropa Serbo-Croatek moduan? Europa ekonomikoki, politikoki edota geografikoki bereizketarako ikurra da edo irekitzekoa baizik? Zerk definitzen du Europa? Bereizten gaituenak edo berdintzen gaituenak, gure desioek edo gure beldurrek? Eta zergatik, jainkoak jakin, badu Europak feniziar printzesa baten izena?

Ez dakigu zeintzuk izango diren erantzun zuzenak, baina gauza bat argi eta garbi dago: istorioak betidanik Europa osotik bidaiatu egin dira, pasaporterik edo bisarik gabe. Eta istorioek kontatua izan behar zena gurera ekarri digute, eta eskuzabaltasunez partekatu da entzun nahi izan dutenen artean. Nahiz eta istorioek mugarik ez izan, erroak badituzte, erro poteretsuak, hain zuzen ere, bi motatako erroak: lursailetan barrena biziki sartzen direnak eta lurraren azalean luzera zabaltzen direnak. Kontalaritzaren erroek bi ezaugarri hauek dituzte, jaio ziren kulturetan murgiltzen dira baina aldi berean mundua konprenitzeko beste modu desberdinak onartzen dituzte, beste lurraldetan hazten eta moldatzen dira, han dagoen hizkuntza, eta orokorrean kultura errespetatuz.

 gaztelaniaz – ingeleraz – katalanez – galegoz

 

Ipuinak eta istorioak kontatzen ditugu gure burua aurkitzeko. 

Hartzen dugun arnasaren bitartez istorioei ahotsa ematen diegu, entzulearengan oihartzuna izan dezaten.  

Gure gorputza eta gure adierazteko moduaren bidez antzinako eta gaur egungo istorioak kontatzen ditugu. 

Gure barnetik kontatzen dugu, barnehutsari lekua utziz bere beharra adierazteko aukera emateko. 

Horregatik entzuleari ahoz ematen dizkiogun hitzak arnasten ditugu.

Gainontzekoa berez gertatzen da, inork ez du eskua sartzen.

Istorioak kontalariaren barnehutsatik sortzen dira, bere ZerOtik, edo beste era batera esanda, bere Oxigenotik, eta hortik abiatuta ahOzkotasunera zabaltzen dira.  

Istorioak ahOzkotasunetik, Oxigenoaren bitartez, zerO horretatik, norberaren barnehutsera itzultzen dira. 

Isiltasunetik isiltasunera, kontalariaren ahotsetik iragan eta gero. 

 

Ines Bengoaren itzulpena

Page 2 of 5