MANIFESTO NA DEFENSA DUNS ORZAMENTOS QUE PERMITAN O PAGO DE CACHÉS DIGNOS PARA O DESENVOLVEMENTO DO NOSO OFICIO
castelán / catalán / éuscaro / inglés
As asociacións AEDA, ANIN, LA FAULA, GNOA, MANO y NOGA, e todos os narradores e narradoras que forman parte das mesmas, manifestamos publicamente o noso desacordo coa práctica conxelación dende hai anos, dos orzamentos destinados ás sesións e espectáculos de contos en moitas das bibliotecas públicas onde desenvolvemos o noso desempeño profesional.
Contar contos de viva voz ante un público require de esforzo e moita preparación, comezando pola selección de relatos, a procura de recursos narrativos que fagan á historia atractiva e rematando polo manexo de situacións ás veces complicadas cando traballamos ante decenas de persoas con idades e intereses variados.
Contar contos de xeito profesional é un oficio esixente: require seguir formándose a pesar dos anos de experiencia percorrendo centros educativos, bibliotecas, teatros, prazas... con públicos moi variados e en contextos moi diferentes. Por iso pensamos que é necesaria unha remuneración xusta que nos permita afrontalos gastos derivados do oficio.
As persoas que narramos en bibliotecas realizamos un labor artístico que afunde as súas raíces na tradición. Contar contos, cando se fai de xeito profesional, é unha actividade íntima, estimulante e moi valorada por todos os públicos, sexan bebés, escolares, adolescentes ou persoas adultas.
Como profesionais, cotizamos á seguridade social pagando as nosas cotas de autónomos, seguros sociais, impostos que corresponden á actividade, seguro de responsabilidade civil, pero por riba temos moitos máis gastos asociados: vehículo ou transporte, dietas, xestoría, etc. Recomendamos ler este artigo onde se explica este asunto polo miúdo.
Por contextualizar esta reivindicación, cabe mencionar que dende o 2020 ata o día de hoxe, o Índice de Prezos ao Consumo (IPC) aumentou case un 20% (ver aquí) mentres que o Salario Mínimo Interprofesional fíxoo nun 50%. Nalgunhas bibliotecas e institucións responsables das campañas de animación á lectura, os cachés para persoas profesionais da narración oral non só non se teñen incrementado de xeito proporcional, se non que dende hai anos se manteñen practicamente intactos. Este artigo sobre “Como elaborar un orzamento de narración oral” pode ser esclarecedor neste senso.
Pensamos ademais que en moitas ocasións se ten producido un agravio comparativo respecto a outras actividades culturais, deportivas ou de ocio cunha dotación orzamentaria máis xusta.
Por todo isto, o colectivo de narradores e narradoras profesionais de España instamos a que as persoas responsables de asignar, aprobar os orzamentos e programar nas institucións públicas valoren o noso oficio e bo facer como cremos que o merece, tal e como o público o fai.
Este manifesto está asinado por todas as asociacións de narración oral de España: AEDA, Asociación de profesionales de la narración oral de España – ANIN, Associació de narradores i narradors (Cataluña) – LA FAULA, Associació catalana de professionals de la narració oral – GNOA, Gremio de la narración oral en Andalucía – MANO, Asociación madrileña de narración oral – NOGA, Colectivo de narración oral galega.